Panama - Januari: Portobelo, bezoek Marijn en naar de Indianen
Porto Belo deed zijn naam zeker waar. Want we lagen echt in een prachtige vissershaven. Wij lagen voor anker in de baai.
De eerste nacht besloten Aiken Jasper Brechje en ik om te gaan slapen onder het kluivernet/net onder de voorste zeilen. Dat hield in dat we met onze hangmat een paar meter boven het water hingen, de volgende ochtend keken we meteen over de Panameese kust uit en sprongen we meteen vanuit ons bed de zee in. ’s Nachts hoorde je de apen vanuit de jungle brullen. Zo sliepen we elke nacht in Porto Belo.
Porto Belo was heel mooi, maar er was niet zo veel te doen. Er was een internet cafe- captain jack’s waar we het grootste deel van onze vrije tijd hebben doorgebracht. De dag voor de indianen was wel bijzonder voor mij. Mijn zus Marijn is op tussenjaar en is toevallig in Panama City 2 uur van Portobelo af.
Zij is naar Portobelo gekomen me de bus.We hebben eerst geluncht daarna geskyped met thuis en daarna heb ik nog even de regina laten zien.
Het was heel raar om Mar weer te zien na drie maanden aan de andere kant van de wereld. Het was zeker een van de leukste dagen . We namen deze avond afscheid van de Crew want die zou na de indianen omgewisseld zijn, dit was raar je hebt toch 3 maanden met ze geleefd. Na de afgelopen 2 dagen zo doorgebracht te hebben in Porto Belo gingen we met de bus naar de indianen.
Indianen
Na twee dagen Portobello zijn we met de bus vertrokken richting de indianen. We reden 3.5 uur lang de jungle in. Vol verwachting stapten we een 3.5 uur later uit om vervolgens met onze grote trekkingsrugzakken in drie kleine houten bootjes te stappen die al voor ons klaar lagen. Het was een uur in de boot varen nog dieper de jungle in, een super mooie tocht.
Toen we bij het dorp aankwamen werden we allemaal verdeeld over verschillende huisjes. Ik zat samen met Dieuwer, Simon en Rona in een hut.
In onze hut woonde een vrouw met vier kinderen. Het was natuurlijk super gaaf om bij zo een familie in te wonen. Ze hebben bijna niks behalve hen huisje en ze spreken serieus 0.0% Engels ze spreken zelfs niet vloeiend Spaans. Bij de indianen zijn we vijf dagen gebleven en iedere dag hadden we een andere activiteit. Samen met je groepje ging je grotten bezoeken, een super mooie wandeling door een hele donkere grot. Sommige stukjes moest je zwemmen en sommige lopen. Er waren honderden vleermuizen. Aan het einde kwam je uit midden in de jungle. bergwandeling maken, hier ging je rechtstreeks de jungle in met machetes op zoek naar apen.in de jungle hakken de planten om de banen bomen wegkappen zodat die zouden groeien. helpen in de keuken hier leerde je hoe de indianen kookte. en als laatste een tocht langs de rivier maken waar je op een super mooie plek stopte om te zwemmen.
Allemaal hele leuke activiteiten maar ook als we terug kwamen was het heel leuk! Dan was er in de middag geen programma en was er vaak een voetbal wedstrijd. Een wedstrijd was dan meisjes van het dorp tegen de meisjes van School at Sea en de andere de jongens van het dorp tegen School at Sea.
Het gaafst was toch wel het krokodillen jagen. Om 9 uur vertrok de boot om te gaan jagen. Tijdens het varen werden er met zaklampen in het riet geschenen, als je dan twee licht puntjes zag waren het de ogen van een krokodil. Vervolgens werd de motor uitgezet om het laatste stukje er naar toe te peddelen. Wanneer de krokodil binnen het bereik van de speer was gooide de man de speer naar beneden om de krokodil te vangen. De grootste krokodil die er is gevangen is 2.08 meter. Die hebben we schoongemaakt en die volgende dag gegeten.
De laatste dag waren er twee extra activiteiten, een nieuw pad aanleggen in het dorp en een nieuwe kano naar de rivier brengen. Ik ging mee naar de kano en dat was me toch een ervaring! Het was ruim een half uur lopen het oerwoud in over een paar heuvels tot we opeens een kano zagen liggen. De man van wie de kano was maakte een paar latjes vast en een touw vast aan de boot zodat we daar aan konden trekken. Voor mijn gevoel was het echt een onmogelijke opgave om die kano ooit bij de rivier te krijgen. Maar na heel hard werken over een heuvel rug en bij een steile afgrond naar beneden waren we bijna bij de rivier. Het laatste stukje kwamen drie paarden ons helpen met trekken en uiteindelijk lag ( na al het harde werk toch een beetje onze kano ) in het water.
\Aan het eind van de dag gingen we speervissen op tilapia
Op de terugweg van de indianen zijn we langs Panama city geweest waar we eigenlijk niet veel bijzonders hebben gedaan. Het was wel weer heel vet om in zo een grote stad te zijn na lange tijd vooral stranden, zee en jungle.
Een hele mooie afsluiter van een geweldige week!
Terugkomen van een supervette week bij de Indianen voelde echt als thuiskomen. Het schip was helemaal opgeruimd. Er was een hele nieuwe crew, eerste indruk een hele leuke nieuwe crew. Voor de komende twee dagen waren expedities voor ons gepland. De eerste dag gingen we naar een museum over de geschiedenis Porto Belo. In Porto Belo heeft ook een groot deel van de slag tussen Engeland en Spanje met Captain Morgan plaatsgevonden. Ook vonden we overal nog veel overblijfselen van bunkers en kanonnen. We hadden al best veel van Porto Belo gezien, dus gingen we met een klein groepje naar een strandje midden in de jungle.
We zijn met vier man na de mangrove de jungle ingelopen en daar hoorde we opeens heel hard apengebrul ; het geluid was zo hard dat het eerst wel even afschrok maar we liepen door later zagen we de apen nog wegschieten.
Tot nu toe vond ik Panama zeker een van de vetste plekken, maar er wordt gezegd dat Cuba daar zeker ook bij zal horen. Dus op naar Cuba!